De temps à autre, il extirpait de l'eau un coquillage ou une pierre scintillante qu'il inspectait gravement avant de les rejeter plus loin, déçu que la magie brièvement entrevue de ces trésors sous-marins s'affadisse dès qu'elle quittait son milieu naturel.

Κάθε τόσο, έβγαζε ένα γυαλιστερό κοχύλι ή πετραδάκι από το νερό, τα οποία και επιθεωρούσε με σοβαρότητα προτού τα ξαναπετάξει ακόμα πιο μακριά, απογοητευμένος που η σύντομα αντιληπτή μαγεία αυτών των υποβρύχιων θησαυρών ξεθώριαζε μόλις εγκατέλειπε το φυσικό της περιβάλλον.

Jacques Saussey | Du poison dans la tête (2019)