Er stand ächzend auf und brachte die leere Weinflasche und das Glas in die Küche. Auf dem Weg zum Schlafzimmer fiel sein Blick in den Spiegel. Wie alt er aussah! Nicht nur wegen der grauen Haare und dem ungepflegten Bart. Es waren die Augen. Sie hatten jeden Glanz verloren, wirkten matt und müde.

Σηκώθηκε με βογγητά και πήγε το άδειο μπουκάλι κρασί και το ποτήρι του στην κουζίνα. Γυρίζοντας στην κρεββατοκάμαρα, το βλέμμα του έπεσε στον καθρέφτη. Πόσο γερασμένος φαινόταν! Όχι μόνο εξαιτίας των γκρίζων μαλλιών και της αφρόντιστης γενειάδας του. Ήταν τα μάτια. Είχαν χάσει κάθε τους λάμψη, έδειχναν θολά και κουρασμένα.

Hendrik Berg | Eisiger Nebel (2020)