Le vent hurle mais il se sent fort. Il peut compter sur ses forces et sa ténacité. Il sait qu'il ne lâchera rien. Il a envie de cela, de cet affrontement. Il avance un pas après l'autre, obstinément. Le vent lui coupe parfois le souffle mais son entêtement ne faiblit pas.

Ο άνεμος λυσσομανάει αλλά εκείνος αισθάνεται δυνατός. Μπορεί να βασιστεί στις δυνάμεις του και την επιμονή του. Ξέρει ότι δεν θα τα παρατήσει. Το θέλει αυτό, αυτή τη σύγκρουση. Κάνει το ένα βήμα μετά το άλλο, ανυποχώρητα. Ο άνεμος του κόβει μερικές φορές την ανάσα, αλλά το πείσμα του δεν εξασθενεί.

Laurent Gaudé | Ouragan (2010)