... et, s'il le faut, je parlerai à l'ouragan et il fera comme les grenouilles du bayou, il m'écoutera et se mettra à chanter, parce que personne ne me résiste, c'est ainsi que je suis faite. Et s'il ne m'écoute pas, si celui-là est plus dur que tous les autres, alors que ce soit la fin, qu'il m'engloutisse, cela fait longtemps que j'attends.

...κι αν χρειαστεί, θα μιλήσω στον τυφώνα κι αυτός θα κάνει σαν τα βατράχια στο βάλτο, θα με ακούσει και θα αρχίσει να τραγουδά, γιατί κανείς δεν μου αντιστέκεται, έτσι είμαι εγώ. Κι αν δεν με ακούσει, αν είναι πιο δύσκολος από όλους τους άλλους, ε τότε λοιπόν ας τελειώνουμε, ας με καταπιεί, είναι καιρός που το περιμένω.

Laurent Gaudé | Ouragan (2010)